Juist, ouder worden. Het hoort er allemaal bij, we willen ook graag ouder worden. Het liefst zo oud mogelijk, zo gezond mogelijk en zo mooi mogelijk.
Ja, ik ben nog niet oud zoals velen zullen zeggen. Je bent nog geen 30. Klopt. Nog niet, maar wel bijna.
Als je als vrouw zijnde je eerste grijze haren ontdekt is dat best shocking. Vind ik zelf. Zo ook je eerste rimpel. Er gaan allerlei mogelijkheden door je heen. Moet ik alvast gaan denken aan botox? Zitten er nog meer rimpels? Waar dan?! Lach ik teveel? Of misschien moet ik minder fronsen? komt vast door de stress. Moet ik al grijsdekkende kleuren gaan gebruiken? Want ja, die ene grijze haar zal vast niet dekken met gewone kleur. Nee, dan maar blond.
Eigenlijk is het belachelijk, achteraf, dat je zo denkt. Maar het gaat tòch door je heen. Tenminste, bij mij wel.
Nu vind ik andere vrouwen en mannen met een beetje rimpels juist wel mooi. Je kunt zien dat ze een leven hebben gehad. Ze hebben gelachen, ze hebben gehuild. Ze hebben GELEEFD.
Mooi toch? Ook die grijze haartjes horen daarbij. Van ellende en van "ouderdom". Als kapster zijnde krijg je regelmatig te maken met dit soort levenselementen. De één omarmt het en laat alles lekker gaan en de ander houdt krampachtig vast aan de eeuwige jeugd.
Ik bevind me ook weleens in kringen waarvan je niet kunt zien of die mevrouw het naar haar zin heeft of niet, alles staat de hele avond zo strak dat je niet weet of dat er überhaupt een teken van leven of emoties te zien is. Zij heeft dus wel naar de botox gegrepen of andere middelen die dan ook mogelijk zijn.
Nu op dit moment weet ik het zeker, dat ga ik dus nooit doen. Maar, waar is de grens? Wanneer is het noodzaak en wanneer is het puur cosmetisch? Trek je de grens bij overhangende oogleden waarbij je niks meer kan zien, of vind je die frons-rimpel al reden genoeg? En.. Door de jaren heen kan het natuurlijk zijn dat je zelf veranderd en daardoor ook de standaard in hoe ver je gaat.
Voor nu blijf ik nog maar mijn verzorgingsritueel houden zoals het is en houd ik het bij potjes met crèmes en andere heerlijkheden. Gelukkig wordt er nog regelmatig naar mijn legitimatie gevraagd en valt het waarschijnlijk allemaal wel mee.
Voor degenen die het niet vinden meevallen, doe lekker waar jij je goed bij voelt en laat het vooral NIET door iemand anders bepalen. Jouw geluk is wat telt en het belangrijkst is dat je lekker in je vel zit. Word jij gelukkig van een duckface? Ik zeg DOEN! Vooral als het JOUW eigen keus is. Maar bedenk wel dat je op je mooist bent als je kunt zien dat er meer schuilt achter het mooie uiterlijk.
LEEF en maak je af en toe druk om onbenullige dingetjes. Boeiend. Maar laat het dan weer lekker gaan en neem nog een wijntje, een bitterbal, lach en huil. Zodat je als je straks heel oud bent terug kijkt en een binnenpretje hebt want, je hebt geleefd.
With love, style agents..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten